Bilincaltüst
gün düş’ü… zamansız salınan ritim… hadi söyle, tüm zamanların sırlarını, hadi fısılda, gün’de salınan tutuşan ritimlerle anlat bana, düş’ okyanuslarını… tutul kıvrımlarında zamanın yoksunluğunda, yeryüzünün hiçliğinde salınırken ritimlerim, düş’ parmak uçlarımda dans eden ruhuma… anlat ona…
Duygular anlatılmazdı, Hissedilir yaşanırdı… uzuvlarından akardı kozmosun, Kıvrımlarında salınan, tutuşan… salınımlar… hücrelerinden taşardı… bir asırlık sancı hissi… ve sevinci kalbini parçalar… asırlık kütlelerce ağırlık… anlatılmazdı… anlatılmazdı, kimseye kimselere, hissedilir, hissedilirdi bir tek… hissedilirdi ve akardı içinden, bir düş an’ından çiçekler… ve kozmosa karışan kokusu işlenmişti kozmosa… ve an’ tılsımında göğün iklimlerinde… yansımakmış düş’ü kayıp …
Kozmos, Gün ve Ritim Gün idi ritim düş idi an, an hep sonsuzdu bir ritim salınımında karşımda, hatrımda hep kalbimin ritimleriydi baktığım, gördüğüm bir düş salınımında hissettiğim, hep sonsuz sonsuz bir salınımdan düşen an’ıma bir güldü, bir papatya bir ileri bir geri dalga salınımında öpüşen gülüşümdü O’nunla karışan onunla dans eden ritim, uzuvlarımda bir salınımdı, …
…2017- 2021… Bakmak, gözlerine… Öylece bakıyordu. Düşlerine kapılıp giden birini anımsatıyordu gözleri… Sıcak bir bahar havası, rüzgarın tatlı esintisi uçuşuyordu… bedeni, ruhu… Kayıp bir ruh… eksik bir parça… Hepsi onunla yok oluyor, kayboluyordu, ufuk çizgisi gözlerinde Bakmak… Kaç geceye öylece, kayıp bir ruh ile… Bilmiyordu. Kimliksiz geceler… Gölgeler… Hepsi, içinde başka bir …
Soluduğunda zihnim sınırları Ve sınırların ötesini, Bambaşka bir dünya yaratabilmenin hissine Düştü anlamlarım, Gördü, baktı ve hissetmelerin düşünü soludu iklimlerim, Başka bambaşka bir kozmosun iklimlerini Soluyordu artık uzuvlarım, Kıvrımlarım salınıyordu Sonsuzluğun ritimleriyle Ve ritimlerim sonsuzluğun titreşimlerini Hükmediyordu dünyama… Dünyam, ne gördüğüm düştü ne çemberim… Dünyam ne kozmosun kıvrımlarında dönüp durmaktaydı ne de zamana boyun …
… Seni sana anlatabilmenin aşkınlığında yüzyıllar boyu dönüp duran o ışık parçacıklarının Dokunuşu olup değdiğinde tüm kıvrımlarına güzelliğiyle, Anımsar hücrelerin anımsar uzuvlarında salınan her bir denge O’nun güzelliğinden akıp da sana akmanın güzelliğini Sana anlatabilmenin ve yansıtabilmenin hissinde… … içsel yolculuğun aşkınlık boyutu dokunuşlarından, bazı bölümler…
Karışsın saçlarımda… ve erisin tüm zamanların sızısı İklimler Asırlar boyu sancıyla kıvranan kıvrımlar… güzelliğin tini koksun tümüyle… ruhumun her bir ritmi salınan ruhunun ışık parçacıklarıyla yıkansın… savrulsun küller, yeşersin tabiat çiçekler kelebekler Sonsuz gülümsemeler dalgalansın… Ve… Sonsuzluk aksın yeryüzünün ikliminde bir tek cennet salınsın tüm dillerde… … zamansız gerçeğe…
Bilmem kaç asır, aşık… Gözlerim gözlerine ve ruhum, ruhunun ritimleriyle dans etmekte… Bilmem kaç bin yüzyıl önce ya da sonra… Tüm kesişmelerin kıvrımlarında yolum sana, tabiat kokan derinliğine vardı… Hangi an aşkı hissetti ruhum, Ruhunda… Hangi an hissetti büyülü dokunuşlarını… Bilmem… Hiç bilmem… Ben ki… Hep aşıktım tabiat kokan derinliğine… Yani sana… Bilmem kaç bin …
Sonsuz bir düşünce gibi nefes alıyor içimde… Bilinmez dokunuşların ve sen… Kapılmak istiyorum, ritmine sonsuz bir an gibi… ve sen başlıyorsun, duruyor zaman. Nefes alıyor, anlam buluyor tüm boşluklarım. Sen tüm arayışlarım ve Bilinmezliğim… Uçmak her an senle ben… Dans ederken ruhlarımız sonsuz ışık yansıması ile… hiç bitmesin istiyorum. Sonra kayboluyor ve dünyanın karanlığından …
Ne sevginin adaleti ne de hüznün… ve mutluluğun… yok hiçbirinin yansıması… Belki sadece… aynanın ötesinde, bir yerlerde… Ne kuşlar gökyüzünde gezinirken adaletli, bir diğerine… ne de yeryüzünde toprağa basan ayaklar… Hiç hiçbiri çağırmıyor adaleti, bir diğerinde… tam adı ile… hep eksik… yarım… gündelik koşuşturmalar içinde… Bir çiçeğin büyümesi mevsiminde… Bir çocuğun gülümsemesi çocukluk çağında… Doğanın …