Uçuşan kıvrımlarım, salınırken dudaklarından… Değmenin sancısına tutulur, Bir yaprak titremesinde, rüzgârın savruluşunda… Papatyanın büyülü güneşiyle buluşmasında Maviliğin dokunuşlarında güneş, Isıtırken pırıl pırıl engin deniz… Ruhumu gülüşleriyle… Gözlerine dokunamamanın sancısında… Esip geçiyor uzuvlarım önünden, an be an… Derinliğime işlenmiş salınırken gözlerinin ritimleri, Uzuvlarım hissetmenin, görememenin hissinde… Ah hissetmek, bilirim hakikatin kendisi… Diye sayıklıyor, gizemli bir düşün …
