Bilincaltüst
Eğitim terimi, öncelikle analitik felsefenin tarihinde 20. Yüzyılın ikinci yarısının başında karşımıza çıkar. Analitik felsefe tarihinde, “Eğitim” “öğretim” “öğrenim” “anlama” gibi kavramlar üzerine yapılan analizlere yaklaşık 1980’li yıllara kadar rastlandığı söylenebilir. Analitik eğitim felsefesi, söz gelimi eğitim konusunu ele aldığı zaman, öncelikle onun farklı disiplinlerin bakış açısından farklı şekillerde anlaşıldığına işaret eder. Buna göre …
Eğitimin amaçları, eğitim teriminin anlamına yoğunlaşan analitik felsefesinin ilgilendiği bir başka konu alanıdır. Analitik filozofları, eğitimin amaçları ile eğitimsel faaliyetlerle ulaşılması istenen hedefleri belirtmek istemişlerdir. İfade edilen amaçlar, asli ve arızi ya da özsel ve araçsal amaçlar olarak ikiye ayrılır. Bunlardan asli ya da özsel amaçta eğitim alan kişiye gönderimde bulunulurken eğitim bizatihi kendisi için …
Eğitimin işlevleri, eğitim teriminin farklı kullanım biçimleri ve eğitimin amaçları özellikle birinci amaçlara hizmet eden, aydınlanma anlamında eğitimin belirleyici unsurlarına ya da temel ölçütlerine götürür. Bununla beraber, söz konusu ölçütleri ele almaya geçmeden önce, bir noktanın altını kalın çizgilerle çizmenin, eğitim kavramını olduğu kadar, “eğitimli kişi”yi de açıklama noktasında faydası olabilir. Bu nokta ya da …
Eleştirel eğitim felsefesi, yirminci yüzyılda, klasik eğitim felsefesine olduğu kadar, analitik eğitim felsefesine de yönelik bir tepkiyle ortaya çıkan yeni eğitim felsefesi türünü ifade eder. Her ne kadar söz konusu, iki eğitim felsefesi anlayışına radikal bir tepkiyle ortaya çıkmış olsa da bir yandan da onların bir sentezini ifade eder. Eleştirel eğitim felsefesi, bir yönüyle, tamamen …
Analitik eğitim felsefesi, eğitim felsefesinin ikinci türü ya da şeklini ifade eder. Söz konusu eğitim felsefesi, klasik eğitim felsefesinin yaptığı gibi, eğitimle ilgili olarak normatif birtakım önermeler ortaya koymaz; eğitimin nasıl ve hangi amaçlara göre şekillendirilmesi ve de ne tür bir müfredat ile donatılması gerektiğini söylemez. kendi görevini bunun yerine bir analiz faaliyeti olarak algılar. …
Pragmatist Eğitim Felsefesi, bireyin, her şeyin belirleyicisi olması anlamında, öznelciliği benimseyip hakikatin ve ahlakın kurucu unsuru olduğunu düşünen ve buradan sonuçlar çıkaran bir akımdır. Yirminci yüzyılın başlarında, önce Charles Sanders Pierce (1839-1914), James ve John Dewey (1859-1952) tarafından geliştirilmiştir. Aynı zamanda, toplum ve eğitim arasındaki ilişkiyle ilgilenir. Diğer bir anlamla, eğitimin bireysel olduğu kadar sosyal …
Natüralist eğitim felsefesi, yani Natüralizm, realizmin modern versiyonudur. Natüralizm, bilimin en büyük güç haline geldiği modern uygarlığın felsefesini ifade ettiği söylenir. 16.yy’dan başlayarak, Natüralizm; İngiliz Aydınlanmasının Francis Bacon, Hobbes, Locke ile Hume gibi filozofları ile Fransız Aydınlanmasının, Voltaire ve Rousseau gibi düşünürleri tarafından geliştiği söylenebilir. Ve onların geliştirdiği, Natüralizm kavramı; doğanın, gerçekliğin tamamı ya da …
Realist eğitim felsefesi, Realizm, ideal ya da aşkın bir dünyanın varlığını öne süren idealizmin tersine, zihinden bağımsız bir dış dünyanın varlığını kabul eden felsefe görüşüdür. Söz konusu felsefe görüşünün eğitim alanındaki en önemli temsilcisi Aristoteles olmuştur. Onun varlık, bilgi ve değer anlayışının doğrudan bir sonucu olan eğitim felsefesi, iyi ve insana yaraşır bir hayat sürmeyi, …
Kültürel yaklaşım, kültürden yola çıkar ve eğitimle, öğrenciye; insanlığın dil, edebiyat, felsefe ve bilim gibi yüksek değerlerinin dahil edilmesini öngörür. Ve bu durumu, öğrencinin manevi formasyonu olarak değerlendirir. Dahil olma süreci, kültürün, toplum tarafından kabul gören ayrı ve özel dünyasına nüfuz edebilmekten geçer. Kültürel yaklaşım, eğitimli insanı, insanlığın en yüce ve en yüksek değerleriyle işlenmiş …
Egzistansiyalist eğitim felsefesi, modern zamanlardan itibaren, ancak özellikle yirminci yüzyılda etkili olduğu bilinen yaklaşımlardan biri olup, eğitim açınlamasında bireyci bir anlayışı benimser. Paradoksal olarak, hümanizm çağında yitip giden bireyin savunuculuğunu yapar. -Söz konusu yaklaşım, nesne hakikat çağında, unutulan öznel hakikate dönüşün önemine vurgu yaparken, bireyden hareket eder. Ahlaklılığın kişiliğin en temel karakteristiği ya da en …