Eğitim Felsefesi
Bilinc.tin.us Eğitim Felsefesi Felsefe

Natüralist Eğitim Felsefesi

Natüralist eğitim felsefesi, yani Natüralizm, realizmin modern versiyonudur. Natüralizm, bilimin en büyük güç haline geldiği modern uygarlığın felsefesini ifade ettiği söylenir.

16.yy’dan başlayarak, Natüralizm;

  • İngiliz Aydınlanmasının Francis Bacon, Hobbes, Locke ile Hume gibi filozofları ile
  • Fransız Aydınlanmasının, Voltaire ve Rousseau gibi düşünürleri tarafından geliştiği söylenebilir.

Ve onların geliştirdiği, Natüralizm kavramı; doğanın, gerçekliğin tamamı ya da tümü olduğu kabulüne dayanır.

  • Doğanın, var olan bütünü içine aldığını, insanın doğaüstü bir boyutu olmayıp, tüm boyutlarıyla doğal bir varlık olduğunu ileri sürer.

Natüralist anlayıştan çıkan eğitim felsefesi, eğitimi anlama, eğitimin amaçlarını belirleme noktasında; doğaya, doğanın ayrılmaz bir parçası olan insan doğasına bakılması gerektiğini belirtir.

Natüralizm;

  • Duyular aracılığıyla anladığımız, ampirik yoldan kavradığımız doğadaki tüm süreçlerle doğal gelişmelerin yavaş yavaş ve aşamalı bir biçimde gerçekleştiğini ileri sürer ve bu yüzden eğitimin hiçbir şekilde, aceleye getirilmeyip belli bir plan dahilinde ve doğa yasalarına uygun olarak, hayata geçirilmesi gerektiğini savunur.

Natüralist eğitim felsefesi, işte bundan dolayı eğitim kuramı olarak, İlerlemeciliği ya da Progresivizmi ve belli bir gelişme teorisini temele alır.

  • Natüralist eğitim felsefecileri, eğitim alanında salt lafziliğe, söz ve ezbere dayalı bir eğitime, doğaüstücülüğe ve beyin yıkamaya şiddetle karşı çıkan reformcular olarak görülürler.
Natüralist eğitim felsefesi, nitelikleri:

Natüralist eğitim felsefesi, eğitim alanında radikal bir dönüşümü ifade eden bir eğitim anlayışı olarak, öğretmen ya da konu merkezli bir eğitimden ziyade, öğrenci merkezli bir eğitim anlayışına karşılık gelir.

  • Bu noktada ise, natüralist eğitim felsefesinde, en temel ve önemli amacın, modern dünyayı, gelenekten ya da geçmişten bağımsız olarak bütün yönleriyle kurup şekillendirecek olan, bireyin yetiştirilmesi ya da kendisini gerçekleştirmesinin sağlanması olduğu anlamına gelir.

Natüralistlere göre, bu süreçte ne geleneğin ne de toplumun bir önemi vardır.

  • Geleneğin insan doğası anlayışına şiddetle karşı çıkan, insanın doğuşta boş bir levha ya da iyi olduğunu söyleyen natüralist anlayışı, toplumu da Hobbes ve Locke örneğinde olduğu gibi sadece, bireylerin bir toplamı ya da Rousseau’da olduğu üzere, insanın doğal iyiliğinin yitirilmiş olduğu bozuk ve çürük bir yapı olarak görür.

Natüralizm, eğitim yöntemleri söz konusu olduğunda, öncelikle öğrenciye uygulanacak katı bir disiplin anlayışına şiddetle karşı çıkar.

  • Eğitimin formel bir eğitimden ziyade, çocuğun doğal biyolojik süreçlerine uygun olarak hayata geçirilmesi gereken bir süreç olduğunu dile getiren natüralizm, onun okullara ve kitaplara bağlı olmadığını ileri sürer.
  • Eğitimin çocuğun doğal hayatının temel yasalarına bağlı olması gereken, birtakım genel yetiştirme ve gelişim ilkelerinin doğal ortamlarda uygulanmasıyla ilgili bir gelişim sürecinden ibaret olduğunu belirtir.
Natüralist eğitim felsefesi, eğitim programı anlayışı:

Natüralist eğitim felsefesi standart ve değişmez bir eğitim programı ya da müfredata sahip değildir.

  • Aynı zamanda, birinci versiyonu, bilim ağırlıklı olarak, Bacon ve Hobbes’ta sonra da Comte’da karşımıza çıkar,
  • İkinci versiyonu ise, Roysseau’da ortaya çıkan ahlak, felsefe ve edebiyat ağırlıklı olduğu söylenebilir.

Öte yandan her ikisi de öğrencinin ifade imkanlarını geliştirecek konu ve araçların öğretilmesine ek olarak, sağlık ve beden eğitime de özel bir önem atfeder.

  • Natüralizm, öğrenme bağlamında, çocuğun kendi etkinliği yoluyla öğrenmesine önem verdiği için, öğretim yöntemleri bakımından da geçmişten radikal bir kopuşu ifade eder.

Öğrencilerin duyuları yoluyla, yaparak ve keşfederek öğrenmesinin her şeyden değerli olduğuna inanan natüralizm, öğrenciyi pasif hale getirecek bir yöntemin hiçbir şekilde bir öğretim yönetimi olamayacağını ileri sürer.

  • O, çocuğu ihtiyaçları doğrultusunda ve pratik deneyimleri yoluyla öğrenmesinin gerçek bir eğitim durumu yaratacağı kanaatindedir.

Bu yüzden, eğitimin biraz da uygun bir öğrenme atmosferi yaratmakla ilgili bir şey olduğunu savunur. Öğrenmenin görevinin bilgi aktarmaktan ziyade, çocuğun özgürlük içinde öğrenme fırsatları yakalayacağı uygun bir çevre yaratmak olduğunu savunan natüralist eğitim felsefesi, öğretmenin esas itibariyle gözlemci ve öğrenmeyi kolaylaştırıcı olması gerektiğini savunur.

  • Söz konusu anlayışta, doğal çevrenin eğitici rolünü çok iyi bildiği için, doğayla tamamen uyumlu olan öğretmen, öğrencisine bir şeyler öğretmek ya da öğrencisini öğrenmeye zorlamak yerine, onu harekete geçiren, öğrenmeye teşvik eden biridir.

Çevreyi ya da çevresel koşulları düzenlerken öğrencisinin kişiliğini ve karakterini dolaylı olarak şekillendiren natüralist öğretmen, aslında öğrenim ve eğitimin görünmez rehberi olmak durumundadır.

  • O, geleneksel öğretmen gibi öğrencisine hazır bilgi aktarmaktan ziyade, öğrenmeye ve çocuğun doğasına uygun olarak gelişmesine rehberlik eder.
  • Çocuğun yaparak, keşfederek öğrenmesini temin eden natüralist öğretmen, natüralist eğitim anlayışının her koşul altında en belirleyici kişisi olmak durumundadır.
  • Natüralist eğitim felsefesi, öğrenci merkezli ilk eğitim anlayışına karşılık gelir.

 

Bunlar da hoşunuza gidebilir...

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir